Her daim ve her mevsim çiftçinin doğayla savaşı aynı zaman da insanın da kaderle sınavı olmuştur.
Gece gündüz demeden toprağa emek veren eller, şimdi boşluğa uzanıyor.
Soğuk bir kış gecesi üzüntüyü, kederi ve emeklerin boşa gitmesine neden oldu.
Başta Mersin, Adana, Hatay ve Antalya olmak üzere birçok ilimizde, soğuk bir kış gecesi yılların emeğini,
umutlarını ve alın terini bir çırpıda yok etti.
Bir yıl boyunca tarlada bahçede ter döküldü, tohumlar umutla toprağa serpildi.
Günlerce, aylarca gökyüzüne bakıldı, yağmur beklendi, güneş istendi, dualar edildi.
Her bir fidana, fideye gözü gibi bakıldı.
Ve şimdi?
Şimdi o tarlalar, bahçeler ve seralar sessiz, umutlar buz gibi bir havayla savrulup gitti.
Bu sadece bir ürün kaybı değil.
Bir evin ekmeği, bir annenin mutfaktaki tenceresi, bir çocuğun okul harcı, bir gencin düğün hayali, yılların emeği…
Bir çiftçinin gece uyuyamadan kurduğu hayallerin tamamı, buz tutmuş dallarla birlikte kırıldı.
