Türkiye bir tarım ve hayvancılık ülkesi. Fakat aynı zamanda Akdeniz coğrafyasındaki iklim krizi tehditlerine karşı en kırılgan ülke konumunda. Türkiye’de artık birçok bölgede kuraklık görülüyor. Tüm aktörlerle iş birliği yaparak ‘Onarıcı tarım’ı yaygınlaştırmalıyız.
Bir süredir bir sosyal girişim olan Anadolu Meraları’nın çalışmalarını takip ediyorum. İyi eğitimli, üniversiteli bir grup genç gönüllü ve uzman Türkiye’nin farklı yerlerinde onarıcı tarım teknolojilerini hayata geçirerek çalışıyorlar. Onarıcı tarım uygulamalarıyla topraktaki değişimi görmek umut verici. Girişim, bunun yanı sıra köylerde yürüttüğü çalışmalarla yeni bir çiftçi modelini de oluşturuyor. Anadolu Meraları CEO’su Yasemin Kireç çalışmalarını anlattı.
Öncelikle sizi biraz tanıyalım…
Sosyoloji ve antropoloji eğitimi aldım. Topluluklar, toplum ve insan arasındaki etkileşimin dinamikleri her zaman ilgimi çekti. Bununla birlikte bizi birçok açıdan bireyselliğe iten bir sistemin içinde, ben de pek çok şeyi tek başıma yapmayı öğrendim. Aslında buna da alışmıştım ama zaman içerisinde, eğitimimin de verdiği vizyon ile birlikteliğin gücünü fark ettim.
Permakültür hayatınıza nasıl girdi?
Üniversiteden sonra kurumsal şirketlerde görev aldım. Birçoğumuz gibi ben de bir süre ne yapmak istediğimi anlamaya çalıştım. Ama yaşamın getirdikleri, neyi istemediğimi anlamamı sağladı. Sürdürmeye çalıştığımız hayatın bizi zaman zaman hasta ediyor oluşu, beni alternatif bir şey arayışına yöneltti. Annem, sevdiğim şeyleri çokça hatırlattı bana. Doğada olmayı çok severim, “Doğadan uzaklaştın” dedi mesela. Ben de doğa ile bağımı yeniden nasıl kurabileceğimi düşünürken permakültür ve bütüncül yönetim kavramları ile tanıştım. 2015 Haziran ayında işten ayrıldım ve peş peşe iki eğitime katıldım. Biri Türkiye Permakültür Araştırmaları Enstitüsü’nden permakültür eğitimiydi, diğeri ise Anadolu Meraları’ndan bütüncül yönetim eğitimi. İkisi de bana ve şu anki yolculuğuma çok şey kattı. İlk arıcılığı keşfettim.
