Almanya yeni yıla oldukça hareketli girdi. Hükümetin tasarruf önlemlerinin sosyal ve siyasal krizi derinleştireceğine dair öngörüler haklı çıktı. Yıllardır milyarlarca avroluk sübvansiyonlarla desteklenen tarım sektörüne yönelik kesintiler, özellikle de vergi muafiyetlerinin ve indirimli mazot alımlarının kaldırılması nedeniyle çiftçiler ülke çapında direnişe geçti.
Hükümeti protesto etmek için yollara koyulan binlerce traktör, sadece otoyolları değil, başta başkent Berlin olmak üzere metropolleri işgal ederek günlük yaşamı felç etti.
SAĞ FIRSATA ÇEVİRİYOR
Eylemleri sırasında hükümet üyelerini temsili olarak darağaçlarında sallandıran, kendileriyle diyaloğa girmeye çalışan politikacıları hakaretlerle susturan, özellikle “baş düşman” olarak hedeflerine koydukları Başbakan Yardımcısı ve Ekonomi Bakanı Robert Habeck’e – son anda polis tarafından önlenen – saldırmaya kalkışan protestocuların radikalizmi gündemi belirledi. Başta önümüzdeki dönemde “ana muhalefeti” üstleneceği neredeyse kesinleşen AfD (Almanya için Alternatif) olmak üzere aşırı sağcı parti ve örgütlerin de kitlesel olarak katılarak, zaman zaman önderliğini de üstlenerek bu radikalizmi kendi siyasi stratejilerine eklemleme çabaları ortalığı iyice karıştırdı. Tabii sadece çiftçilerin memnuniyetsizliğinden sadece aşırı sağcılar yararlanmıyor. CDU ve CSU gibi merkez sağdaki Hıristiyan birlik partileri, başından beri bu eylemlerin içinde. Çiftçilerin oldukça güçlü örgütlerinin yöneticilerinin büyük bölümü de bu partilerin üyesi ya da sempatizanı. Dolayısıyla özellikle küçük çiftçilerin sokağa dökülen bu tepkilerinin kısa sürede bu partiler tarafından ülkenin siyasi gündeminin başına oturtulan “göç” gibi diğer alanlardaki tartışmaları besleyeceği görülüyor. Zaten çiftçi protestolarına ilişkin gözlemler de bu göçmen ve sığınmacılarla ilgili memnuniyetsizliklerin sıkça dile getirildiğine dair…
Bu arada toplumun diğer kesimlerinde de yaşanan hareketlilik önümüzdeki döneme ilişkin ipuçları veriyor. Örneğin aylardır devam eden toplu sözleşme pazarlıklarında talepleri kabul edilmeyen demiryolu çalışanlarının uyarı grevleri de de bu çiftçi protestolarıyla eşzamanlı olduğu için Almanya’nın bir anda hiç de alışık olmadığı bir siyasi ve sosyal kaos yaşadı.
