1950 yılında Koparan Köyü’nden çıkan Fevzi Tokat, nakliye- ticaret yapmak üzere Güney’e (Denizli) gitti. Yeni işe atıldığı günlerde babası, oğlu Fevzi Tokat’a destek için bir kamyon aldı. O dönemde Güney’deki bağlardan üretilen üzümden çoğunlukla pekmez yapılıyordu. Derken pekmez tüketimi azalmaya başlayınca Güney’de ilk şaraphaneyi 1954 yılında Hüseyin Şirin kurdu.
Ardından aralarında Fevzi Tokat’ın da yer aldığı 10 kişi ikinci şaraphaneyi açtı:
· Onel Kollektif Şirketi… 6-7 yıl sonra “Onel Kollektif Şirketi” dağıldı. Oradan ayrılanlar 4-5 ayrı şaraphane faaliyete geçirdi. Ayrı şaraphane açanlar arasında Fevzi Tokat da vardı. Fevzi Tokat, şarap üretimine 1962 yılında 4 kardeşiyle birlikte girdi. 300 metrekarelik şaraphanede şişelemeye 1965-1966’da geçilebildi. O günlerde Fevzi Tokat’ın en küçük kardeşi Yasin Tokat, lise öğrencisiydi.
Yasin, abisinin şarap üretimine başlaması üzerine kararını verdi:
– Ziraat Fakültesine gideceğim.
Yasin Tokat, üniversite döneminde hedefine uygun yola koyuldu:
– Ziraat Fakültesini 1972’de bitirdim. Zeytinyağı, şarap, süt ve bira konusuna yoğunlaştım. Fakülteyi bitirdikten sonra Güney’e dönüp abisinin yanında çalışmaya başladı. 1972’den itibaren de Pamukkale Şarapçılık’ın tüm sorumluluğu Yasin Tokat’a geçti. İlk dönemlerde yıllık 250-300 bin litre üretimleri vardı.
1990’da şarap ihracatını denemeye karar verdi:
– Baktım, Çalkarası ve Dimrit üzümlerinden ürettiğimiz şarapla dünyada rekabet şansımız yok. Doğu’da ise Öküzgözü ve Boğazkere üzümleri vardı ama yeterli değildi. 1996 yılında bağcılık ve şarap üzerine bir konferans düzenlenmesine öncülük etti. Konferans sonrası Türkiye’nin farklı bölgelerinden asma çubukları Güney’e gönderildi. Farklı çubuklarla denemeler yapıldı ve Güney’de dünyanın şaraplık üzüm çeşitlerinden iyi sonuç alınabileceği anlaşıldı.
