Laboratuvarda kontrollü olarak tutulan bal arılarının ömrü geçmiş yıllara göre yaklaşık %50 daha kısa. Bu düşüş, son yıllarda koloni kayıplarını ve bal üretimini düşürmeye neden olabilir.
Entomologlar tarafından yapılan yeni bir araştırma, kontrollü bir laboratuvar ortamında tutulan bal arılarının yaşam süresinin 1970’lere göre %50 daha kısa olduğunu gösteriyor.
Potansiyel olarak çevresel stres faktörlerinden bağımsız olarak bal arısı ömründe genel bir düşüşü gösteren referans olan bu çalışma, genetiğin arıcılık endüstrisinde görülen daha yüksek koloni devir oranlarına ilişkin daha geniş eğilimleri etkileyebileceğini ima ediyor.
Maryland Üniversitesi entomologları tarafından yapılan yeni bir araştırma, kontrollü bir laboratuvar ortamında tutulan bireysel bal arılarının yaşam süresinin 1970’lere göre %50 daha kısa olduğunu gösteriyor. Bilim insanları günümüzün daha kısa yaşam sürelerinin etkisini modellediğinde, sonuçlar araştırıcıların arıcıların son yıllarda gözlemlediği artan koloni kaybı ve azalan bal üretimi eğilimlerinin cevabı olabilir.
Arı kolonileri doğal olarak yaşlanıp öldüklerinden, koloni devri, arıcılık işinde kabul edilen bir faktör. Ancak son on yılda, ABD’li arıcılar yüksek kayıp oranları bildiriyorlar. Bu da operasyonların devam etmesi için daha fazla koloninin değiştirilmesi gerektiği anlamına geliyor. Nedenini anlamak için araştırmacılar çevresel stres faktörleri, hastalıklar, parazitler, pestisit maruziyeti ve beslenme konularına odaklandılar.
Kısalan ömür daha az bal üretimi demek!
Araştırmacılar “Arıları yetişkin olarak ortaya çıkmadan hemen önce koloni yaşamından izole ediyoruz, bu nedenle yaşam sürelerini azaltan her şey bu noktadan önce oluyor” diyor.
Bir laboratuvar ortamı bir koloniden çok farklı olsa da, laboratuvarda tutulan arıların tarihsel kayıtları koloni arılarına benzer bir yaşam süresine işaret ediyor ve bilim insanları genellikle bir ortamda yaşam süresini azaltan izole faktörlerin diğerinde de azaltacağını varsayıyorlar.
Ekip, yaşam süresinde %50’lik bir azalmanın etkisini, kaybolan kolonilerin her yıl değiştirildiği bir arıcılık işletmesinde modellediğinde, ortaya çıkan kayıp oranları %33 civarındaydı. Bu, arıcıların son 14 yılda bildirdiği ortalama kışlama ve yıllık %30 ve %40’lık kayıp oranlarına çok benzer.
Kaynak: www.gidahatti.com
