Alaattin AKTAŞ
Tüketici güven endeksi temmuzda hazirana göre arttı diye mutluluktan havalara zıplamanın anlamı yok.
✔ Bu artışta ücretlerdeki enflasyon farkı ve zam kaynaklı artışın etkisi büyük. Ocakta da aynı durum yaşanmıştı.
✔ Temmuzdaki artışa rağmen bu yılın ilk yedi ayındaki ortalama, 2004’ten bu yana olan en düşük düzey.
✔ Ekonomiye iyimser bakma sınırı 100. Son endeks değeri ise 68. Vatandaş iyimserlikten hala çok uzak.
TÜİK ile Merkez Bankası’nın işbirliğiyle yapılan anket sonuçlarından oluşturulan tüketici güven endeksi haziran ayında 63.4 ile tarihi dip seviyeye indikten sonra temmuzda 68’e yükseldi ya; bir alkış, bir heyecan, bir işler düzeliyor havası ki sormayın gitsin!
Durun bir sakin olun! Kayda değer bir değişiklik yok. Tüketici güven endeksi sanki ilk kez artış gösteriyor… Bu endeks dönem dönem artar, azalır; hem temmuzda niye artış yaşandı diye biraz düşünmek gerekir.
– Temmuzda asgari ücrete yüzde 30’a yakın zam yapıldı.
– Aynı şekilde işçi ve BağKur emeklileri yüzde 42’nin biraz üstünde enflasyon farkı aldı.
– Memur ve memur emeklilerinin gelirleri de enflasyon farkı artı zamdan oluşmak üzere yüzde 42’ye yakın oranda artış gösterdi.
Bu artışlar doğal olarak asgari ücretle çalışanlarda, memurlarda ve emekli kesimde işlerin iyiye gittiği, ekonomik durumun iyileştiği algısı doğurdu. Bu gayet normaldir. Gerçekte üç beş ay öncesinden daha kötü durumda olunsa bile cebe giren paranın birden artış göstermesi vatandaşın algısını iyileştirir.
