Bu hafta Bursa’daki tarlalarda mevsimlik işçilerin arasına karıştık. Onlarla beraber fasulye toplayıp biber diktik. Tarımsal üretimin büyük bölümü onların elinden geçiyor. Günlük 100 lira karşılığında tarlada yapılan mesai ise oldukça yıpratıcı. Fasulyede toplama işlemi kolay ama sabır gerektiriyor. Biber fidesi dikerken çıplak ayakla çalışmak ise oldukça zor. Mevsimlik işçiler 6 ay çalışıp diğer 6 ay bu parayla geçinmek zorunda. En büyük problemleri ise eğitim, sağlık, barınma, kayıt dışılık ve artan maliyetler.
Tarım başta olmak üzere her alanda üretim yapmak artık ülkeler için gittikçe stratejik bir boyuta ulaşıyor. Pandemi dönemi de üreten ülkelerin ve şirketlerin ne kadar güçlü kaldığını tüm dünyaya gösterdi. Gıda ve hammadde üretimi bu süreçte en büyük problemleri oluşturdu. Özellikle girdi maliyetlerinin arttığı son zamanlarda tarım gibi sektörlerde üretim yapmak, üretimin devamlılığını sağlamak ise oldukça zor. Bu üretimin merkezinde çalışmak da işçi olmak da ciddi bir emek, alın teri ve sabır gerektiriyor.
GÜNLÜK 100 LİRA
Ben de Bursa’nın Yenişehir bölgesinde çoğunluğunu Diyarbakır ve Şanlıurfalı işçilerin oluşturduğu bir fasulye tarlasında mesaiye başladım. Sabah 8’de artık herkes tarlada ve çalışmaya başlamış oluyor. Öğlen bir saatlik yemek molası var. Sonra dayanılmaz bir sıcağın altında saat 18.00’e kadar devam ediyor mesai. Günlük ücret ise 100 lira. Yemek parası gibi yan ödeme de yok. Cepten karşılanıyor.
