Anadolu, insanlık tarihinin ve kültürel çeşitliliğin önemli bir merkezi olarak binlerce yıllık bir mirasa sahip. Bir toplumun kimliğini ve hayat tarzını yansıtan geleneksel mutfağımız da kültürel zenginliğin korunması için çaba gerektirir…
Eski zamanlarda Anadolu hakkında farklı tanımlar, iddialar ve tespitler vardı. Ancak günümüzde bence artık TÜRKİYE-ANADOLU en doğru yaklaşım olacaktır. Anadolu; Kuzeyinde Karadeniz, güneyinde Akdeniz, batısında Ege Denizi, kuzeybatısında Balkanlar; doğusunda ise İskenderun Körfezi’nden Suriye, Irak, İran, Gürcistan ile sınırlanmış bir coğrafya. Bana göre artık net olarak söylenebilir ki birçok açıdan insan olma kavramının başladığı coğrafyanın adı ANADOLU.
Zaman içinde yeme ve içme alışkanlıklarında da dönüşümler yaşandı. Bu çerçevede insanların mutfak algıları gibi sofra alışkanlıkları da değişti ve gelişti.
Ancak her konuda olduğu gibi uyulması gereken hatta değişmeyen bazı temel kurallar var. Mutfaklar her türlü yiyeceğin hazırlandığı, pişirildiği ve bazen de uygunluğu çerçevesinde tüketildiği yerler… Mutfaklardaki her ayrıntı ve farklılık; görünümü, sunumu, lezzeti ve besin değerleri ile mutfağın arkasındaki (yemeği hazırlayanlar) ve önündekiler (yemeği tüketenler) ile direk alakalıdır.
Mutfağın yapılacak işe göre yeterli olması, yemek salonunun mümkün olan en yakın yerde ama yemek kokusundan izole olması, yardımcı araç gereçlerin soğutucuların ve aydınlatmaların yeterli olması gibi birçok detay iyi yemek ile sofraların oluşturulmasındaki fiziksel şartlardır. Bu ister bir ev olsun isterse bir yiyecek içecek işletmesi değişmez.
