Bir zamanlar en ünlü şaraplardan Hoşbağ’a hayat verirken unutulmaya yüz tutan Tekirdağ’ın Gamay üzümü, yeniden hayata döndürüldü.
2000’lerin başında Fransız şarap dünyası alışılmadık bir dava ile çalkalanıyordu. Avrupa’nın önemli bir tadımcısı olan, başkanlığını yürüttüğü “Grand Jury Europeen” ile en önemli bölgelerin şaraplarını ekibiyle birlikte tadıp puanlayan François Mauss, Beaujolais (Bojole) bölgesinin ünlü taze kırmızı şarabı için bir röportajında “Vin de Merde” (B..tan şarap) demiş, Beaujolais Şarapçılar Birliği de “Şarabımıza hakaret ederek ününü zedeliyor, saygınlığına ve satışlarına darbe vuruyor” diye dava açmıştı. İşin ilginci, yüksek mahkeme üreticilerin tazminat talebini reddederek davayı Mauss lehine sonuçlandırmış, böylece bir yerde şarabın “b..tan” olduğu da tescil edilmişti. Fransa’nın bu kalitesinden çok rahat içimi ve sevimli pazarlama teknikleriyle ünlü şarabının üreticileri, “Lanet olsun. Davayı açmaz olaydık, geri tepti, mahkemenin sonucu itibarımıza daha büyük darbe vurdu” diyorlardı. Ve o günleri hatırladıkça acı acı gülüyorlardı.
Çarşamba akşamı Galatasaray’daki Aslı Tunca otelinde kristal kadehime dolan mürekkep moru rengindeki şarabın ise Fransa’daki o “b..tan” şarap ile hiçbir ilgisi yoktu. Hatta tam tersine çok iyiydi… Yıllardır deneysel bir seri altında unutulmuş bağları ve üzümleri gün yüzüne çıkaran Kayra’nın tıpkı Beaujolais’ler gibi Gamay üzümünden yaptığı şarap, orijinalinden çok farklıydı. Zaten üzümün ülkemizdeki öyküsü de çok farklıydı…
