Fatih Türkmenoğlu
Bahar olunca, Ege’m yemyeşil olur. Türlü türlü otlar, rengarenk çiçekler, uçuşan böcekler, arılar, kuşlar… Baharda Ege cennettir bana göre. Yaşamın devamının kanıtı, yeniden doğuşun tanımı, umudun ateşidir. Ağırlaşan dallarla, pazarlarda dolan tezgahlarla hayat iyidir artık. Bir kış daha bitmiş, uzunca bir süre güneşli günler göreceğimizin sinyalidir…
Trajediler yakamızı bırakmıyor öte yandan…
Bazen bu cennet vatana sahip olmanın bedeli olsa gerek diye düşünüyorum. Bir ekonomik çalkantılar çakıyor, bir fırtına, bir sel, sonra en büyüğü toprak sallıyor. Hile ve desiselerin ülkesi Türkiye’m, politika rüzgarlarıyla savruldukça savruluyor. Riya ve yalanla harmanlanmış binalar, kumdan kuleler gibi eriyor. İstinat duvarları durduk yere çöküveriyor. Ne olduğu anlaşılamayan bir terör, bir kumpas, yakamızı yıllardır bırakmıyor. Afganistan’dan korkutucu kılıklı binlerce erkek göçmen, şehirlerimizi dolduruyor. Bir doğa vuruyor, bir cehalet…
İşin kötüsü, biz böyle yaşıyoruz artık. Bir Danimarkalı’nın hayatı boyunca maruz kalmadığı kadar çok, acı, sarsıcı, derin haberi, en çok bir hafta içinde yaşayıp olayları kanıksıyoruz. “Sıradaki gelsin” diye bağırıyor içimizdeki ses neredeyse. Yılmıyoruz, yıkılmıyoruz, vazgeçmiyoruz.
Ama ben bu kalpten soğuyorum artık
Bu yaşıma kadar başka hiçbir yerde yaşamam, yaşayamam diyordum.
Yoruldum. Bittim. Soğudum.
Aklıma o şahane söz geldi. Hani hep yanlışlıkla Cemal Süreyya‘ya atfedilir, ama aslında Mehmet Ceyhan‘ın on yıl kadar evvel attığı bir tweet olduğu ortaya çıkan o müthiş tespit:
Baktım da sana kırgın değilim, kızgın değilim, dargın değilim… Kısacası ben artık sana ‘hiçbir şey’ değilim…
O hiçbir şey olma durumuna doğru hızlı bir düşüş halindeyim.
Apatik bir ruh haline geçiş; umursamazlık, aldırmazlık, tınmazlık hâli. Bu kadar yılın emeği, sevgisi, kalbimin her atışında dalgalanan Türk bayrağı bir tarafta dursun. Bütün rüyalarım, hayallerim, dualarım da.
Ama sıkıldım yahu. Kendi kalbimden değil de, içimde atan, en güzelini olması için çabaladığım bu sevdadan vazgeçmeye başlıyorum sanki. İnsanın ne yaparsa yapsın vatan duygusundan uzaklaşamayacağını da çok iyi biliyorum beri taraftan.
Offf…
Bilmiyorum, aslında hiçbir şey bilmiyorum…
Yeşil ilaçtır, şifadır, devadır
İçim kararmıştı, ez cümle böyle diyeyim.
Tam o anda Çeşme Belediyesi’nden Seher Deniz aradı. “Alaçatı Ot Festivali’ne davet etmek istiyorum sizi” dedi. Günler çok uygundu, randevuları sıkıştırmaya gerek yoktu. “Tamam, geliyorum” dedim ve uçağa atladım.
