Amerikalılar yani elin gavuru bizim “Kokuyor” diye etini, peynirini beğenmediğimiz, yününden yapılan yorganlarını attığımız koyunların yününden ilaç enkapsülasyon ajanı yapmışlar, gıdaları zenginleştirmişler, ilaç geliştirmişler, kompozit materyal yapmışlar, prebiyotik geliştirmişler, antioksidan olarak kullanmışlar, gıdaların bozulmasını engelleyici ajan olarak değerlendirmişler.
Kurbanda bile derisini kullanamayıp toprağa gömdüğümüz koyunun sadece yününden geleceği olan dev bir ekonomik alan üretmişler.
Yün gibi çevreyi kirletmeyen, doğal çözülebilen bütün ürünler gelecekte ekonominin en önemli kazanç alanı olacak.
**
Koyun yününden neler yapılabildiğini anlatan yukarıdaki bilgilerin yer aldığı makaleyi değerlendiren biyolog Can Kayacılar şöyle ekleme yapmış; “Koyun yünündeki keratin peptitleri, özellikle sistince zengin. Sistin aminoasidi gerçekten yaşamımızın birçok alanında çok etkin özelliklere sahip.
Özellikle içerdiği sülfür, birçok farklı bileşikle de etkileşime girebilecek potansiyelde.
Keratin peptitlerinin kozmetik alanında kullanılması bir başka olgu mesela.
Farklı nanoteknolojik modifikasyonlarla, keratin peptitleri çok etkili farklı yapılara çevrilebilir.
Kısacası sadece koyun yünü alanında bile yapılacak daha çoook fazla şey var.”
**
Koyun yününün alternatif kullanım alanları konusunda araştırma yapan iki akademisyen Hacer Tüfekçi ile Mustafa Olfaz’ın konu hakkındaki makalesi yünün gelecekte çok önemli bir stratejik hammadde olacağını gösteriyor.
Makaleden dikkatimizi çeken bazı bilgileri paylaşmak istiyorum;
“Yapağı, koyunlardan elde edilen ürünler içinde et ve sütten sonra en önemli değere sahip.
Sanayileşme ile birlikte ülkemizde yılda üretilen 46 bin 586 ton yapağının yüzde 70’i hiçbir şekilde değerlendirilemeyen atık bir materyal haline gelmiştir.
