Hikayeyi ilerletmek için yiyecekleri kullansak da, hikaye sadece yemeğe olan açlıkla ilgili değil, hepimizin içindeki açlıkla ilgili. Sizin için, önemli olanı elde etmek amacı için ne kadar ileri gitmeye istekli olduğunuzla ilgili.
Açlık/Hunger (2023) filmi yakın zamanda izlediğimiz The Menu, Triangle of Sadness/Hüzün Üçgeni, Bong Joon-ho’nun Parazit filmlerini akla getirmiş olabilir ya da filmin kahramanı Şef Paul’un Hell’s Kitchen’ın Gordon Ramsay’ı ya da Whiplash filminin acımasız eğitimcisi şef Terence Fletcher’ı olduğu düşünülebilir. Tabii ki Aoy’da “hırsa dönüşen bir rüyanın içinde kaybolan” ama pes etmeyen genç Andrew…
Yönetmen Sitisiri Mongkolsiri filminde Aoy’un “özel biri olmak” için yanlış rüyada kendini arayışını, önce lüks aşçılığın karanlık tarafına sürüklenişini, sonrasında gerçeğin aynasına çarparak yine kendi seçimiyle kurtuluşunu ustaca aktarır.
Mongkolsiri anlaşılır bir şekilde insan hırsını, açgözlülüğü ve toplumdaki sınıf ayrımını gösterir.
Şef Paul mutfak ekibine ordudaki askerler gibi davranmaktadır. Eksik, yanlış bulduğu davranışları affetmez. Örneğin mutfakta sigara içerken yakaladığı personeline içine sigara düşürttüğü çorbayı zorla içirir, karidese alerjisi olan çocuğa içinde karides unutulan tencerede çorba pişirdiği için aşçı yardımcısını aşağılar.
HEPİMİZİN İÇİNDEKİ AÇLIK
Açlık filminin yönetmeni Mongkolsiri, “Hikayeyi ilerletmek için yiyecekleri kullansak da, hikaye sadece yemeğe olan açlıkla ilgili değil, hepimizin içindeki açlıkla ilgili. Sizin için, önemli olanı elde etmek amacı için ne kadar ileri gitmeye istekli olduğunuzla ilgili. Ve bu film bu çeşitlilikte sorunlardan bazılarının altını çiziyor” diyecektir.*
Aoy’un yaşadığı ve birkaç kez seyahat etme olanağı bulduğum Bangkok, halk arasındaki adıyla Krung Thep/Melekler Şehri kültür ve damak tadı farklılıklarının gözlemlenebileceği, tüm cadde, sokaklarına palmiye yağı kokusu yapışmış bir adresti…
