Tarım, bir ülkenin ekonomisinin temelini oluşturan en önemli sektörlerden biri. Ülkemiz, sahip olduğu verimli toprakları ve geniş coğrafi koşullarıyla tarımsal üretim açısından önemli bir potansiyele sahip. Ancak, son yıllarda tarım sektöründe yaşanan sorunlar, bu potansiyelin yeterince değerlendirilememesine neden olmakta.
Tarım sektöründeki sorunların başında, kurumsal hafızanın yetersizliği ve eğitimsiz üreticiler gelmekte. Piramidin başından son kademesine kadar ne yazık ki iş bilmez bir kopukluk var. Herkes üstüne düşen sorumluluğu yapıyor ’muş’ gibi göstermekte oldukça profesyonel.
Tarım sektörün de önde gelen kurum ve kuruluşlar tarım ve hayvancılığın gelişimi için gerekli politikaları ve uygulamaları hayata geçirememekte. Ya da geçiriyormuş gibi yapmakta.
Sayısal verilere baktığımızda tarımsal destekler ödeniyor. Peki, hiç etki etki analizlerini ölçtük mü? Ya da bu ödenen ödenecek olan destekler tarımsal destekler çiftçiye, üretene, yetiştirene nasıl fayda sağlıyor? Tarımda atılan atılacak olan adımlar ne aralıklarla atılıyor? İş işten geçtikten sonramı atılıyor?
Örneğin hayvancılık destekleri yetiştirene nasıl fayda sağlıyor? Bu ödenen ödenecek olan destek günün de ödenip fayda sağlayabiliyor mu? Yoksa Ataların bir sözünde ifade edildiği gibi ‘Atı olan Üsküdar’ı geçti mi’? Maalesef üzülerek belirtilmesi gerekir ki tarımda dokunuşlar geç geliyor. Destek miktarları yeterlimi? Yetersiz mi? konusu ise bambaşka bir yere götürüyor. Gününde ödenmeyen tarımsal destekler enflasyona yenik düşen tarımsal destekler zamanında artış sağlanmayan tarımsal destekler, üretim yapmayı engellenmesinin yanı sıra ithalata yönlendiriliyor.
