Dünyada ne kadar ülke varsa bir o kadar da ayılma formülü vardır. Bence ayılmanın tek formülü, gece ölçülü içmektir. Hele eve gitmeden önce bol sarımsak ve sirkeli, damardan duble işkembe çorbası içerseniz, ertesi gün zımba gibi kalkarsınız.
İki gün sonra yılın son günü.
Evlerin bazılarında sofralar kurulacak, lezzetli (imkân dahilinde) yemekler yenecek. Eski yılın şerefine bol bol kadeh kaldırılacak.
İçki şişede durduğu gibi durmadığı için, içenleri gerçeklerden uzaklaştırıp, mutlu hayaller kurmalarına yardımcı olacak!
Ya ertesi sabah! Bir gece öncesinin alemi, kâbus gibi üstünüze çullanacak!
Yani, “akşamdan kalma”nın işkencesini yaşayacaksınız. Bu işkencenin adı üstünde, tarife gerek yok!
Ama ben yine de tarif edeyim: Akşamdan kalma hali, “anzarot-rakı veya içki” fazla kaçınca, sabah hayattan nefret etme durumunun tezahürüdür…
Bu durum daha çok içkiye yeni başlayanlar ve şişenin dibini bulmakta ısrar edenlerde görülür. Düzenli içen akşamcılar, asla akşamdan kalmazlar. Onlar ölçülerini bilirler. Bir, iki, bilemedin üç kadeh.
“Akşamdan kalmalık” kötü bir şeydir. Baş ağrısı, mide bulantısı, susuzluk, yemekten tiksinme, ishal, bezginlik, perişanlık, bitkinlik, yaşamdan kopmak, pişmanlık… Kim bilir daha fazlası da vardır mutlaka.
Akşamdan kalmamak için en kesin çözüm, akşam içmemektir. Ama insanoğlu tarih öncesi zamandan beri içkiyle haşır neşir olmuştur. Onu içmek için ikna edici bahaneler bulmuştur. İlkel insan, “tanrı emridir” demiş, kimisi kötü ruhlardan kurtulmak için içmiştir.
Çağlar değiştikçe bahaneler de değişmiştir. İşin içine, ayrılık, aşk ateşi, sosyalleşmek, erkekliği kanıtlamak, rahatlamak, bağımlılık gibi nedenler girmiştir.
İnsanların akşamdan kalmasına neden olan ilk içkinin bira olduğu söylenir. Tarih öncesi topluluklar, açıkta bıraktıkları arpanın (tahılların), yağmur suyuyla mayalanması sonucu ortaya çıkan suyu içerek işe başlamışlardır. Daha sonraları birtakım bitki özleri de devreye girse de biranın itibarı hiç zedelenmemiştir.
Bira konusunda en uzman topluluğun antik Mısırlılar olduğu belirtilir. Çünkü bu ademlerin tam 17 çeşit bira ürettikleri öne sürülür. Aslında daha da üretebilirlerdi ama tanrı Osiris’in daha fazlasına izin vermemesi buna engel olmuştur.
Konumuz içki tarihi olmadığı için hemen konuya dönelim.
“Akşamdan kalma” derdi, her toplumda görülen bir beladır. Bu nedenle bundan kurtulmak için herkes ayrı bir yol izler.
Bizi bilirsiniz. Akşamdan kalanlarımızın can simidi, bol sarımsaklı, sirkeli işkembe çorbasıdır. Kimimiz de okkalı bir sade kahve ile bu dertten kurtulmaya çalışırız. Tarihçi Reşat Ekrem Koçu ise şöyle bir öneri de bulunur: “Sabahleyin, mideniz berbat bir durumda kalktıysanız, hemen bir kadeh limonlu rakı için, çabucak kendinize gelirsiniz!”
Bir de “çivi çiviyi söker” deyişine inanalar vardır ki bunlar, sabah aç karnına, bir şişe bira içerek güne başlamanın faydasına inanırlar. Çiviyi, bir kadeh rakı, bir kadeh şarap ile sökenlerin de sayısı az değildir.
Dünyanın birçok ülkesinde, ayılmak için içilmesi gereken bazı içkiler konusunda fikir birliği oluşmuştur. Bunların başında, acısı, limonu bol “Bloody Mary” gelir. Amerikalılar ise Cin-Martini kokteylinin de ayıltıcı özelliği olduğu konusunda ısrarcı olurlar. İngilizler ise ayılmak için gece içilen şarabın aynısından ertesi sabah da içilmesini önerirler.
Ayrıca Almanların Underberg, Jaegermeister, İtalyanların Fernet Branca, Fransızların Chartreuse, Macarların Unicum adlı bitki kökenli içkileri de, ayılma konusunda yardımcı olurlar. Bu içkilere benim de arada sırada başvurduğum olmuştur. Tatları tentürdiyotu andırır, damakta kinin acısı bir tat bırakırlar.
Araştırmacı Andrew İrwing, yazdığı “Ayılma Sanatı” adlı kitapta ilginç önerilerde bulunur. Bunlardan benim dikkatimi çekenleri şöyle sıralayabilirim:
Acı Veren Piç: Cin, brandy, misket limonu suyu, zencefil gazozu karışımı ile yapılan bir içki.
Ölü Dirilten: Pernod (Fransız rakısı), şampanya, limon suyu karışımı.
Thomas Abercrombie: İçine iki tane alka zeltser atılmış bir duble tekila.
Kitapta ayrıca, Japonların ayılmak için yüzlerine sabahları sake ile ıslatılmış maske taktıkları belirtiliyor.
Ayılmak için dünyada neler yeniyor?
Dünya sarhoşları ayılmak için ayrıca ertesi sabah özel yiyecekler de yiyorlar. Şimdi bunlara bir göz atalım:
Ruslar:
Çok içkili (çok votkalı) geçen akşamın ertesi günü, Ruslar, bir bardak dolusu kornişon turşusu suyu içerler ve salatalıkları da yerler. Rus uzmanlar, bu tuzlu, ekşi ve sirkeli suyun, midede hazma yardımcı olan probiyotik virüslerin sayısını artırdığını öne sürüyorlar. Bu turşu suyu ayrıca alkol yüzünden azalan elektroliti tekrar eski seviyeye yükseltir. Akşam, votkasını bu turşu suyuyla karıştırıp içenlerin, ertesi gün sorunsuz uyandığı da öne sürülür.
Meksika:
Tekila insanı yıkan, perişan eden bir içkidir. Onu ne zaman içsem, ertesi gün yok olup giderim. Meksikalılar bu içkiyi içmeden yapamazlar ve ertesi gün ayılmakta hep zorlanırlar. Onların sihirli iksiri, bol acı biber ve salça içinde pişmiş işkembedir. Bunun yanında ise bol kırmızı biberli, maydanozlu, kekikli, limonlu salata yerler. Pançita adı verilen bu işkembe yahnisi, hafta sonları tüm lokantaların mönülerinde yer alır.
Peru:
Cachina denen, And Dağları’nın bitkilerinden damıtılmış sert içkiyi kaçıran Perulular, ayılmak için “Kaplan Sütü” içerler. Bu çok özel içecek, misket limonu suyu, kişniş tohumu, çok acı kırmızı biber, sarımsak, soğan, tuz ve karabiberle yapılır. Bu sosun içinde ayrıca çiğ balık bekletilip Çeviçe yapılır. İçkiyi kaçıran Perulular, sabah bu karışımı içip, yanında çiğ balık yerler. Bu tür bir kahvaltının, geceden kalan tüm kötü izleri silip süpürdüğü öne sürülür. Perulular daha da ileri gidip, Kaplan Sütü’nün cinsel gücü de artırdığını söylerler.
Arjantin:
Kendilerini Latin değil de Avrupalı kabul eden Arjantinliler, ayılmak için de Avrupalı bir içkiden medet umarlar. Bu içki, 1800’lü yıllarda İtalya’dan gelen göçmenlerin getirdiği Fernet adlı bir karışımdır. 40-60 arası bitkiden damıtıldığı söylenen bu içeceğin tadı kinin acısını andırır. Onun için kola ile karıştırılır. Gece yarısı partileri, içki alemleri genellikle bu “Fernet con Cola” ile noktalanır.
