İzmir depreminden sonra yoğun bir çalışma başlatıldı. Üniversitelerle işbirliğine gidildi ve bir yol haritası çıkarıldı.
Bütün bu çalışmaları destekliyorum.
Şimdi bir eylem planı yapmak gerekiyor.
Kentsel dönüşümle ilgili belediyenin İzbeton şirketi beş bin konutun dönüşümünü sağladı.
Projeler devam ediyor.
Maliyetine yapılan binalar aslında Türkiye’ye de örnek bir model yarattı.
Ama emin olun dönüşmesi gereken çok sayıda bina var.
Yine de iyi bir başlangıç olarak gördüğüm bu dönüşümün hızlanması gerektiğini düşünüyorum.
Geçen gün de yazdım.
İzmir Büyükşehir Belediyesi mart ayı olağan toplantısında üç önemli karar aldı.
İzmir’in depreme dirençli kent olması için inşa edilecek yapılarda sismik izolatör, 5 kat ve üzeri yapılarda en az bir bodrum kat yapılması zorunluluğu, İnceleme Kurulu oluru alınmadan yapı ruhsatı verilmemesi kararları mecliste onaylandı. Yakında hayata geçirilecek.
Bu adımları da olumlu buluyor, destekliyorum.
Ancak bunlara ilave bazı desteklerin ve yasal düzenlemelere ihtiyaç da var.
Birçok kişi konutlarını dönüştürmek istiyor ancak bu yükün altından kalkabilecek olanakları olmadığını görüyor.
O yüzden kaderine razı milyonlar oluşuyor.
Şöyle de bir yaklaşım görüyorum.
2000 yılı öncesi yapılan bütün binaların kentsel dönüşüme girmesi gerektiğini düşünen çok kişiyle konuşuyorum.
Bu toptancı yaklaşımı da doğru bulmuyorum.
Ama konut stoğunun sağlıklı olup olmadığını öğrenmek için de testleri yapmak gerekiyor.
Deprem travması devam ederken ve toplumdaki farkındalık artmışken bunu da değerlendirmek lazım.
Türkiye’de büyük bir kampanya yaparak bu süreci doğru yönetmeliyiz.
Dirençli kentler yaratmak mümkün.
Ama doğru teşhisler ortaya koyalım, fotoğrafı doğru çekelim ve gereğini yapalım.
