Müdanaları yok belli ki. Tabelayı asmanın dalları sarmış, neredeyse görünmez olmuş. Aynı yol üstündeki kahvaltıcılar ya da diğer yemekçiler neredeyse kilometrelerce öteden yönlendirme tabelası koymuş. Çamlık ise sırtını verdiği çamların arasına sadece bilenler bulabilsin diye saklanmış gibi.
Yıllardır gelip geçerken görürdüm de yolculuğumun başlangıcına ya da bitişine denk geldiği için gidemezdim. Geçen yıldı galiba, uçak beklerken civarda iki saat zaman öldürmem gerekiyordu, keşif için uğradım. Bir kadeh rakı, yanına peynir, söğüş, cacık söyledim. Seçenek de yoktu zaten.
O zaman almıştım radarıma da yol sorun. Bodrum merkeze uzak. Ama bu güzelim yol üstü köy meyhanesi es geçilecek gibi değil. Geçen yazmıştım, yelken yarışları vesilesiyle bir ayağım Bodrum’da. Gelmişken de mümkünse önüne arkasına ekleyip birkaç gün daha kalmaya bakar, dostlarımla rakı masaları kurarım.
İçeceğiz ya, bizi götürüp getirecek bir şoför ayarlayıp Fırat’ı ayarttım. O da komşusu Hüseyin’i ayartmış, döküldük yola. Birazdan ikisiyle de tanıştıracağım, önce hedefe ulaşıp masamıza kurulalım.
Çamlık Restaurant, Bodrum-Milas karayolu üzerinde. Milas’ın Meşelik Köyü, aşağı yukarı 25’inci kilometrede. Şöyle tarif edeyim, havaalanına doğru giderken Mumcular kavşağından sonra Meşelik kavşağı var, onu da geç, sonraki ilk sapağın orası. Mumcular kavşağından sonra hızınızı düşürün, yoksa kamufle olmuş Çamlık’ı görmeden geçip gidebilirsiniz. Biz hedef odaklı olduğumuz halde neredeyse kaçırıyorduk.
Yine erken akşam oradaydık. Bir masa var, önlerinde bira. Masadakilerden biri de zaten işletmecilerdenmiş, sonradan tanıştık.
