Gıda ve dijitalleşme… Son yıllarda önemi artan, yıldızı parlayan iki önemli alan…
Ülkemizin sahip olduğu bereketli topraklar, su ve iklim farklılıkları ile jeostratejik konumu, tarımsal üretim, gıda işleme ve gıda tedarik zinciri bakımından büyük avantajlar sunmakta. Genç nüfusumuz ve bu nüfusun dijitalleşmeye olan yoğun ilgisi, bunu daha değerli hale getirmekte…
Prof. Dr. Ulvi Saran der ki: İnsanlar, tarım toplumunda bedenleriyle çalışırken endüstri 1.0’da kollarıyla, endüstri 2.0’da elleriyle, endüstri 3.0’da parmaklarıyla iş yaptılar. Endüstri 4.0’da ise zihinleriyle çalışacaklar.
Akıllı dikey çiftlikleri kullanabilecek, kodlama becerisine sahip, yenilikçi fikirleri olan gençlerle, tarımımızı ihmal etmeden, gelişmiş ülkeler ligine yükselme fırsatına sahibiz bugün. Tarım yükseköğrenimini, Endüstri 4.0 ve sonrasının ihtiyaçlarının dikkate alarak ve her yıl, değişen ve dönüşen dünyaya göre yenilenen, dinamik ve öğrenme merkezli bir sistemi hayata geçirmek zorundayız.
Mağaradan öteki evrene…
İş hayatı ve eğitimde asıl dönüşüm metaverse’ün (öteki evren) tam olarak yaygınlaşmasıyla ortaya çıkacak. Eğitim, iş hayatı ve özel hayat büyük ölçüde bu sanal aleme taşınacak. Metaverse’deki seralarda, hayvancılık tesislerinde eğitim sürdürülecek, tarım piyasaları bu sanal dünyalarda oluşacak. Bu yeni sanal dünya, arsa yatırımlarının çok ötesinde büyük fırsatlar sunuyor. Yapay zekânın, robotların, hümanoidlerin ve siborgların sosyal hayat ve iş hayatında kullanımlarının yaygınlaşması ile meslekler hızla evrilecek… Bu değişime direnenler yok olurken, ayak uyduranlar, özellikle de yapay zekâyı akıllıca kullananlar, büyük sıçrama yapabilecekler…
Hala Batı’ya oranla çok genç bir nüfusa sahibiz. Aramızdaki gelişmişlik farkını kapatabilmemiz, kırsalda dijitalleşmeyi sağlayacak olan gençlerimize bağlı. Onlara, dijital araçların esiri değil, efendisi olmaları gerektiğini öğretmeliyiz. Aksi halde, “Korkarım ki bir gün teknoloji, insan etkileşiminin önüne geçecek ve aptal bir nesil ortaya çıkacak” diyen Albert Einstein’ın kehaneti gerçekleşmiş olacak.
Tarımda dijitalleşmenin neler kazandırabileceğine özetle bakalım:
-Optimum kaynak kullanımı, üretim maliyetlerinin düşmesi ve artan verimlilik bunların başında geliyor.
-Milyonlarca bağımsız üreticinin daha sağlıklı üretim ve pazarlama kararları alabilmesi, fiyat ve gelir dalgalanmalarının en aza indirilebilmesi sağlanabilecek.
-Binlerce hektar alanı her bakımdan takip etmesi gereken bir işletmecinin, bir merkezden, ısı, ışık, hastalık, zararlı, sulama vb. hakkında bitki, toprak ve hava verilerini, drone uygulamaları veya uydu aracılığıyla izlemesi mümkün olabiliyor.
-Sürdürülebilir bir çevre, atıkların azalması ve hassas tarım tekniklerinin kullanımı yaygınlaşacak.
