“Türkiye’nin güçlü kası eritilmeye çalışılıyor, tarımda mesnetsiz tartışmalar ve odak kaydırmalarıyla tarım endüstrisinin motivasyonu yıpratılmaya çalışılıyor.”
Türk tarımının gerçek sorunları dururken, tarlada karşılığı olmayan konularla gündem yaratılmaya çalışılıyor.
Dekar nedir, hektar kaç metreye tekabül eder, ata tohumu, işlenen arazi, ekilen arazi, nadas gibi tarımsal literatüre ait kavramlar bilgisi eksik ilgisi arşa değen dillerde kafa karışıklığına, kısa vadeli manipülasyon, uzun vadeli beslenme kaygılarına yol açıyor.
Bilim okuryazarlığında vasat, okuduğunu anlayamayan, matematikte ikmale kalmış memleketimde rakamlar havada uçuşurken ortalık toz duman.
“Ata tohumu ekmek yasaktır” sansasyonlarından sonra sırada “ekilmeyen tarım arazileri ihanettir” söylemleri sosyal medyanın likelarını topluyor.
Herkesin dilinde ayrı bir rakam, istatistikten, matematikten nasibini almamış hesaplar kitaplar memleket sevgimizin de isyanımızın da odağında. Girizgâhın amacı yazacağım haberdeki mevzuları anlatabilmek için kavramların tarım bilgisinin ne denli önemli olduğunu anlatmak için.
İbrahim Yumaklı’nın geçtiğimiz aylarda TAKE projesi kapsamında “son üç yılda 4,7 milyon dekar atıl alanı tarıma kazandırdık” açıklamasından sonra. Mersin Ticaret Borsası/Bakliyat Ürün Konseyi Başkanı Abdullah Özdemir tarafından yapılan “30 milyon dekar nadas alanımız var, 25 milyon dekar kullanılmayan boş arazimiz var” açıklaması akılları karıştırdı. Koz arayanlara nur topu gibi yeni bir sosyal medya paylaşımı ürettik, hadi hayırlısı.
Mevzu öyle karışık ve alan bilgisi gerektiriyor ki anlatması ne mümkün. Kimileri boş arazilerin ekilmemesine kızarken kimilerine göre bu durum üretim artışı için bir fırsat diyor. Bir kısım da boş bir arazi olmadığını iddia ediyor. Ayıkla pirincin taşını.
Bakanın bahsettiği “Tarım Arazilerinin Kullanımının Etkinleştirilmesi” (TAKE) projesi aslında boş veya nadasa bırakılan alanların yanı sıra işlemeli tarıma uygun olmayan alanlarda çeşitli üretim teknikleri kullanılarak verimin artırılması amaçlı bir proje.
Son yıllarda meyveye kaptırılan alanlarda stratejik ürünlerin ekimi yapılarak hububat, yağlı tohum ve baklagillerde kendi kendimize yeterlilik oranları yükseltilmek isteniyor. Su potansiyeline göre çiftçiye dağıtılan tescilli tohumlarla arazilerdeki verim artırılıyor.
